شعری از فریدون مشیری....

در شهر زشت ما،  اینجا که فکر کوته و دیواره‌ی بلند
افکنده سایه بر سر و بر سرنوشت ما!  من سال‌های سال
در حسرت شنیدن یک نغمه‌ی نشاط،
در آرزوی دیدن یک شاخسار سبز،
یک چشمه، یک درخت،
یک باغ پرشکوفه، یک آسمان صاف،
در دود و خاک و آجر و آهن دویده‌ام!

................................................................. *     فریدون مشیری   *

نترس ...

نـتــرس از هجـ وم حـضــورم

چــــیزی جـــز تـــنــهایی با من نیـــستـــــ ــ.....

شکستنم آسان بود...

مانند شیشه شکستنـــــم آسان بـــود . . .ولی 

دیگـــر به مــن دست نزن..............این بار زخمی ات خواهم کرد...

آیا میدانید...

آیا می دانید مغز انسان تنها ابتدا و انتهای کلمات را پردازش کرده و کمله را می خواند و به

 هیمن دلیل است که با وجود به هم ریتخگی این نوتشه شما تواتسنید آن را بخوانید!!